نام فرآورده: محلول تزریقی منیزیم سولفات هپتا هیدرات 50%

 

شکل دارویی: ویال شیشه­ ای 50 میلی ­لیتری تک­دوز

 

دسته دارویی: ضد تشنج، جایگزین الکترولیت

 

موارد مصرف:

منیزیم سولفات باعث جلوگیری و کنترل تشنج­های شدید ناشی از پره اکلامپسی و اکلامپسی بدون آسیب رساندن به کاهش فعالیت CNSدر مادر یا نوزاد می­ شود.

 

در نفریت حاد کودکان: 

برای کنترل افزایش فشار خون، انسفالوپاتی و تشنج همراه با نفریت حاد در کودکان کاربرد دارد.

 

در هایپو منیزیمی:

 برای درمان کمبود منیزیم خصوصا در هایپومنیزیمی همراه با علائم تتانی (Tetany) کاربرد دارد.

در مسمومیت با باریم و در درمان آریتمی­ های تهدیدگر حیات به کار می­ رود.

 

موارد منع مصرف:

مصرف این دارو در بیماران مبتلا به ایست قلبی یا آسیب میوکارد و افراد مبتلا به نارسایی شدید کلیوی ممنوع است. همچین در زنان مبتلا به پره اکلامپسی یا اکلامپسی این دارو نباید در طی 2 ساعت آخر زایمان تجویز گردد.

 

مصرف در دوره بارداری و شیردهی:

 از نظر مصرف در بارداری درگروهA قرار دارد. ترشح در شیر به مقدار کم تا 24 ساعت بعد از قطع دارو وجود داشته و به طور کلی تاثیر چندانی بر تغذیه نوزاد ندارد.

 

هشدارها:

در زمان تزریق به صورت IV، در تشنج­های حاملگی مراقب باشید مریض دچار هایپرمنیزیمی نگردد. در افراد پیر و مسن و افراد دچار نارسایی کلیوی دوز دارو را کاهش دهید.

 

موارد احتیاط:

غلظت سرمی منیزیم در بیمارانی که از این دارو را مصرف می­کنند، حتما باید کنترل شود. کاهش یا از بین رفتن رفلکس کشش سر زانو، نشانه بالینی خوبی برای آغاز مسمومیت با منیزیم می­باشد. هنگام تجویز دوزهای متناوب از این دارو، قبل از هر دوز باید رفلکس کشش زانو مورد ارزیابی قرار گیرد و چنانچه این رفلکس وجود نداشت از تجویز دوز بعدی خودداری گردد. علاوه بر اینرفلکس قبل از تجویز دوز بعدی این دارو، سرعت تنفس بیمار در حالت استراحت باید حداقل 16 بار در دقیقه باشد. یکی دیگر از مجوزهای تجویز دوز بعدی دارو، میزان برون­ده ادراری بیمار می ­اشد که باید 100 میلی­لیتر یا بیش­تر در هر 4 ساعت باشد. تنفس مصنوعی و املاح کلسیم تزریقی باید برای درمان افزایش دوز دارو در دسترس باشد.

 

دوزاژ و طریقه مصرف:

منیزیم سولفات معمولا به شکل IV یا IM تجویز می­شود. برای مصرف به شکل IVغلظت محلول نباید از 20% (mg200) بیشتر باشد مگر با تشخیص پزشک و در موارد خاص سرعت انفوزیون نباید بیش تر از 150 میلی­گرم در دقیقه باشد. در مصرف IMبرای بزرگسالان از غلظت 50% (بدون رقیق کردن) و برای کودکان از غلظت 20% یا کمتر استفاده شود.برای رقیق کردن دارو از دکستروز 5% یا سدیم کلراید 0/9 درصد تزریقی استفاده شود. هر گرم منیزیم سولفات معادلmEq8/12 منیزیم می­باشد. در درمان اکلامپسی با توجه به شرایط بیمار تنظیم دوز صورت می­گیرد. حداکثر میزان مصرف در طی 24 ساعت بین 40-30 گرم می­باشد. در بیماران  کلیوی حداکثر میزان مجاز مصرف 20 گرم در طی 48 ساعت می­باشد.

 

عوارض جانبی:

عوارض جانبی این فرآورده ناشی از افزایش غلظت منیزیم در خون می­باشد که از غلظت­های سرمی mEq/L4 به بالا بروز می­کند که شامل تهوع، استفراغ، برافروختگی، تعریق، کاهش فشار خون، کند شدن رفلکس­ها، فلج شل (Flaccid paralysis)، کاهش دمای بدن، کلاپس عروق خونی، هیپوکلسمی همراه با تتانی، کاهش عملکرد قلب وکاهش برون­ده تنفسی، وقفه تنفسی و تضعیف سیستم اعصاب مرکزی می­باشد.

 

تداخلات دارویی:

این دارو با تضعیف­کننده­های CNS، باربیتورات­ها، نارکوتیک­ها، بلوکه­کننده­های عصبی – عضلانیو دیجیتال­های قلبی تداخل دارد. منیزیم سولفات با محلول­های الکلی با غلظت بالا، کربنات و بیکربنات­های قلیایی، هیدروکسیدهای قلیایی، سالیسیلات­ها، تارتارات­ها، فسفات­ها، آرسنات، باریم و کلسیم فلزات سنگین تولید رسوب می­ کند. این دارو قابل ترکیب با امولسیون­های حاوی چربی نمی­باشد.

 

فارماکوکینتیک:

شروع اثر در تزریق عضلانی حدود 1 ساعت بعد از تزریق می­باشد و تا 4-3 ساعت ادامه دارد. در مورد تزریق IVشروع اثر از لحظه تزریق بوده و تا نیم ساعت بعد تزریق ادامه دارد. حذف آن کلیوی و از طریق ادرار می­باشد.

 

شرایط نگهداری:

در دمای کمتر از 30 درجه سانتی­گراد نگهداری و از یخ­زدگی محافظت گردد. محلول شفاف، بی رنگ و فاقد ذرات معلق می­باشد، در غیر این صورت از مصرف آن خودداری گردد. محلول باید بلافاصله بعد از باز شدن ویال مصرف گردد. باقیمانده آن را پس از مصرف دور بریزید. با این وجود انفوزیون­های آماده شده فقط تا 24 ساعت در دمای 8-2 درجه سانتی گراد قابل نگهداری هستند.

 

بسته­ بندی:

هر جعبه حاوی 50 عدد ویال 50 میلی ­لیتری می­باشد.